12 uren per dag, 60 per week

De Standaard, maandag 2 juli 2018, p. 15

Het zal wel aan de Alpentoppen liggen dat Oostenrijk zo hoog wil gaan.

Niet voor niets behoort België tot de Lage Landen. Hoeveel uren per dag en per week kan een Belgische werknemer maximaal werken op basis van vrijwilligheid? Ik laat hierbij overmachtsituaties en bijzondere regelingen buiten beschouwing.

Dag

De arbeidswet voorziet in een maximale arbeidsduur van 9 uren per dag in de vijfdagenweek (art. 20, § 1, Arbeidswet). Een werknemer kan die op 10 uren brengen als hij op basis van de dienstregelingen van tram, bus en trein meer dan 14 uren van huis zou zijn als hij elke dag naar zijn woon- of verblijfplaats zou terugkeren (art. 20, § 2, Arbeidswet). Maar dan moet hij natuurlijk zover van het werk wonen of gaan wonen dat hij niet binnen die 14 uren na zijn vertrek terug thuis kan zijn.

Via de zgn. kleine flexibiliteit kan men weliswaar de weekgrenzen overschrijden, maar niet de dagelijkse arbeidsduur van negen uur (art. 20bis, 2^de lid, 2°, Arbeidswet).

Ook bij een glijdend werkrooster mag de dagelijkse arbeidsduur 9 uur niet overschrijden (art. 20ter, § 2, 3°, Arbeidswet).

Overuren op dagbasis, d.w.z.  met overschrijding van de 9-urengrens, zijn sinds de Wet Werkbaar en Wendbaar Werk mogelijk op initiatief van de werknemer (art. 25bis Arbeidswet). Maar de dagelijkse arbeidsduur mag nooit meer bedragen dan 11 uur (art. 27, § 1, Arbeidswet). Alleen bij continuarbeid mag tot 12 uur per dag worden gewerkt (art. 27, § 2, Arbeidswet).

Zelfs bij toepassing van de zgn. grote flexibiliteit is 12 uur de daggrens (art. 2, 3°, Wet Nieuwe Arbeidsregelingen).

 

Week

De algemene wettelijke wekelijkse arbeidsuurgrens ligt in België nog altijd op 40 uur (art. 19, 1^ste lid Arbeidswet).

Bij gebruikmaking van het systeem van de “kleine flexibiliteit” kan tot 45 uur worden gegaan (art. 20bis, § 1, 1^ste lid, 3°, Arbeidswet).

Bij overwerk op verzoek van de werkgever of op initiatief van de werknemer, mag niet meer dan 50 uur per week worden gewerkt (art. 27, § 1, Arbeidswet).

Bij de “grote flexibiliteit” heeft de verplichting de gemiddelde wekelijkse arbeidsuur 40 uren te laten bedragen tot gevolg dat niet voor langere, laat staan voor onbepaalde tijd, meer van 40 uren mag worden tewerkgesteld (art. 2, 3°, Wet Nieuwe Arbeidsregelingen).

Continuarbeid is de enige situatie waarin de wekelijkse arbeidsduur tot 55 of zelfs 56 uur – als de dagelijkse arbeidsduur 8 uur niet overschrijdt - kan worden opgetrokken (art. 27, § 2, Arbeidswet).

 

Conclusie

Met de 12- (dag) en 60- (week) grenzen jodelen de Oostenrijkers een toontje hoger. De Belgen houden het bij fluiten.

 

 

 

 

Archief

Gebruik het zoekvenster bovenaan rechts om te zoeken in de vorige afleveringen(vanaf 1 januari 2018).

Klik hier voor de afleveringen van voor 1 januari 2018.

Inschrijven

Vorige artikels

---

Andere kanalen