Ondernemingen in moeilijkheden kunnen bij gebrek aan werk wegens economische oorzaken, de uitvoering van de arbeidsovereenkomst voor bedienden volledig schorsen of voor de bedienden een regeling van gedeeltelijke arbeid met ten minste twee arbeidsdagen per week invoeren.

De toegang tot het systeem van economische werkloosheid voor bedienden is in beginsel beperkt tot ondernemingen voor wie daarin is voorzien door:

• ofwel een sectorale cao,
• ofwel een ondernemings-cao,
• ofwel een goedgekeurd ondernemingsplan.

In 2021 werd omwille van de coronacrisis in de Nationale Arbeidsraad de suppletieve CAO nr. 159 gesloten. Die cao laat ondernemingen in moeilijkheden voor wie geen cao over economische werkloosheid voor bedienden van toepassing is en waar ook geen goedgekeurd ondernemingsplan is, toe toch een regeling van economische werkloosheid in te voeren. De CAO nr. 159 vervangt dus als het ware de vereiste cao of het vereiste ondernemingsplan.

De CAO nr. 159 is een cao van bepaalde tijd die buiten werking treedt op  30 juni 2023.

In het afsprakenkader van 6 april 2023 van de Groep van Tien is voorzien in de verlenging van de regeling van de vereenvoudigde toegang tot tijdelijke werkloosheid om economische redenen voor bedienden t.e.m. 30 juni 2025.

Vorige week werd daarom in de Nationale Arbeidsraad de CAO nr. 172 gesloten die de regeling vervat in de CAO nr. 159 verderzet voor de periode van 1 juli 2023 t.e.m. 30 juni 2025. De nieuwe cao is op dezelfde leest geschoeid als zijn voorganger.

Bedienden in economische werkloosheid ontvangen een werkloosheidsuitkering. De werkgever moet daarbovenop voor elke dag waarop niet wordt  gewerkt een supplement betalen.

Voor economische werkloosheid in het kader van de CAO nr. 172 is in die cao het minimum bedrag van het supplement op 6,22 euro bepaald. Er is voorzien in een indexering van dat bedrag op 1 januari 2024 en op 1 januari 2025.