Op woensdag 24 maart 2021 besliste het Overlegcomité de controles op verplicht telewerk op te drijven en te verscherpen:
Dezelfde avond nog luidde het op de website van De Standaard:
Dat de overheid, de historiek van de app Coronalert in gedachten, een registratieapp zou ontwikkelen in drie dagen, leek wel een vervroeging van de Goede Week.
De Tijd sprak s ’anderendaags iets voorzichtiger van “een registratietool”:
De Tijd donderdag 25 maart 2021, p. 3
De wederopstanding voltrok zich inderdaad niet: toen de aap uit de mouw kwam, bleek het niet te gaan om een echte, op een smartphone of tablet te installeren app, maar om een gewone internetapplicatie, die ook gewoontjes “Coronavirus: telewerkaangifte” werd genoemd.
De Tijd had het op 25 maart 2021 in de titel over "werknemers", verder in het artikel over "personeelsleden". Maar dat zijn geen synoniemen, althans niet voor de toepassing van het ministerieel besluit van 28 oktober 2020 houdende dringende maatregelen om de verspreiding van het coronavirus COVID-19 te beperken. Dat omschrijft in zijn artikel 1, 9° de term “personeelslid” die het in sommige van zijn bepalingen gebruikt als volgt:
“Voor de toepassing van dit besluit wordt verstaan onder: "personeelslid": elke persoon die werkt in of voor een onderneming, vereniging of dienst”.
Daaronder vallen zelfstandigen natuurlijk ook.
Zo is in elke onderneming, vereniging of dienst telethuiswerk verplicht “voor alle personeelsleden”, tenzij dit onmogelijk is omwille van de aard van de functie of de continuïteit van de bedrijfsvoering, de activiteiten of de dienstverlening (art. 2, § 1, eerste lid, ministerieel besluit van 28 oktober 2020 houdende dringende maatregelen om de verspreiding van het coronavirus COVID-19 te beperken).Belgisch Staatsblad vrijdag 26 maart 2021, 2de editie, p. 29299
De Franse tekst gebruikt “travailleurs” en niet “membres du personnel ». En de Duitse versie de tekst, weliswaar gepubliceerd op 1 april, spreekt van “Arbeitnehmer” en niet ″Personalmitgliedern″:
Belgisch Staatsblad donderdag 1 april 2021, p. 30874
Werknemer is een gekend juridisch begrip. Een werknemer is de partij bij een arbeidsovereenkomst die door de andere partij, de werkgever, in dienst wordt genomen. Een arbeidsovereenkomst vereist dienstverband, ondergeschiktheid.
Zelfs in de ruimere invulling die het Europees recht geeft aan de term “werknemer” moet het nog altijd gaan om personen die onder gezag prestaties leveren tegen een vergoeding (zie bv. HvJ 11 april 2019 C-603/17, Bosworth en Hurley, punten 25 en 26).
Volgens de toelichting bij de tool op de website van de RSZ zou de registratieverplichting ook gelden als “personen op zelfstandige basis structureel aan het werk zijn”. De webpagina geeft consultants en vennoten als voorbeeld:
“Werknemers” uitleggen alsof die term ook zelfstandigen omvat, kan echter bezwaarlijk in een juridische tekst.
Tenzij de minister van Binnenlandse Zaken zich zou hebben laten (ver)leiden door het Gratis Woordenboek Van Dale. Daar heet het (al te) losjes dat een werknemer iemand is “die voor een ander werkt en daarvoor betaald wordt”.
Maar die uitleg vind ik te goedkoop om waar te zijn. Voor een juriste dan toch.
Gebruik het zoekvenster bovenaan rechts om te zoeken in de vorige afleveringen(vanaf 1 januari 2018).
contacteer info@soconsult.be voor afleveringen van vóór 1 januari 2018